W Kanadzie, w północnej części prowincji Nowa Szkocja znajdziemy wiele odsłonięć skały gipsowej wieku karbońskiego. Jednym z nich jest nieczynny kamieniołom gipsów w Dingwall, którego działalność już od 1955 roku jest zamknięta. Generalny profil tego miejsca przedstawia 8 m gipsu i 10 m anhydrytu. Anhydryt jako minerał nietrwały chemicznie jest poddawany czynnikom atmosferycznym, w tym opadom deszczu i śniegu, co skutkuje przemianą chemiczną i powstaniem wtórnego gipsu.
Stanowisko w Dingwall
Stanowisko w Piskach
Maleńka miejscowość Piski w zachodniej Ukrainie, w obwodzie lwowskim znajduje się w obrębie wychodni gipsów badeńskich. Z tego powodu w poprzednim wieku utworzono kamieniołom gipsowy, jaki już obecnie praktycznie stracił na znaczeniu. Podobnie, jak w Dingwall odsłonięto eksploatując warstwy gipsowe odnaleziono anhydryt, jaki przechodzi w gips pod wpływem oddziaływania działalności wód.
Kolejne miejsce z wietrzejącym anhydrytem możemy odwiedzić w centralnej części Niemiec między miejscowością Walkenried i Bad Sachsa, miejscowościami w Dolnej Saksonii. Właśnie tam jest płaskowyż gipsowo-anhydrytowy, widoczny z daleka i imponujący pod względem swojej panoramy. Płaskowyż ten powstał w sposób naturalny i jest porośnięty lasem.
